WYPALANIE     TRAW   I   TRZCIN

1. Ziemia wyjaławia się, zahamowany zostaje bardzo pożyteczny, naturalny rozkład resztek roślinnych oraz asymilacja azotu z powietrza
2. Zatrzymuje naturalny proces oczyszczania z herbicydów i pestycydów
3. Naruszeniu ulega struktura gruzełkowata gleby, wskutek czego:
   • zmniejszeniu ulega zdolność retencji wodnej gleby
   • zmniejsza się porowatość gleb
   • niemożliwe staje się właściwe napowietrzanie gleby, stąd zachodzą w niej niekorzystne dla wszelkich procesów biochemicznych zjawiska (procesy tlenowe przechodzą wówczas w beztlenowe)
4. Do atmosfery przedostaje się szereg związków chemicznych będących truciznami zarówno dla ludzi jak i zwierząt.
• dwutlenkiem siarki
• dwutlenkiem węgla
• węglowodorami aromatycznymi, w tym o działaniu rakotwórczym, co wzmaga tzw. efekt cieplarniany, powoduje anomalia pogodowe, intensyfikuje występowanie chorób oczu, skóry itp.
5. powstaje duże zadymienie, które jest szczególnie groźne dla osób przebywających i mieszkającym w bezpośrednim sąsiedztwie
6. Silne zadymienie powoduje zmniejszenie widoczności na pobliskich drogach, co może prowadzić do powstania groźnych w skutkach kolizji i wypadków drogowych
7. Od palącego się poszycia gleby, zapaleniu ulega podziemna warstwa torfu, który może zalegać nawet do kilkunastu metrów w głąb (wyjątkowo trudne do ugaszenia)
8. Ogień i wysoka temperatura uśmierca wiele pożytecznych zwierząt bezkręgowych, m.in. dżdżownice, które mają pozytywny wpływ na strukturę gleby i jej właściwości
9. Dym uniemożliwia pszczołom i trzmielom oblatywanie łąk. Owady giną w płomieniach, co powoduje zmniejszenie liczby zapylonych kwiatów, a w konsekwencji obniżenie plonów roślin
10. Przy wypalaniu giną pożyteczne mrówki i biedronki zjadające mszyce oraz pająki i wije
11. W płomieniach lub na skutek podwyższonej temperatury ginie wiele pożytecznych zwierząt kręgowych: płazy (żaby, ropuchy, jaszczurki), ssaki (krety ryjówki, jeże, zające, lisy, borsuki, kuny, nornice, badylarki, ryjówki i inne drobne gryzonie)
12. Niszczone są miejsca lęgowe wielu gatunków ptaków gnieżdżących się na ziemi, trzcinach i w krzewach. Palą się również gniazda już zasiedlone, a zatem z jajeczkami lub pisklętami
13. Płomienie niszczą miejsca bytowania dziko żyjącej zwierzyny łownej, m.in. bażantów, kuropatw, zajęcy, a nawet saren
14. Giną zwierzęta domowe, które przypadkowo znajdą się w zasięgu pożaru (tracą orientację w dymie, ulegają zaczadzeniu). Dotyczy to również dużych zwierząt leśnych, takich jak sarny, jelenie czy dziki
15. Podpalenie trawy przy bardzo silnym wietrze powoduje bardzo szybkie rozprzestrzenianie się ognia. W przypadku gwałtownej zmiany jego kierunku, pożary bardzo często wymykają się spod kontroli i przenoszą na pobliskie lasy i zabudowania
16. Strażacy zaangażowani w akcję gaszenia pożarów traw, łąk i nieużytków, w tym samym czasie mogą być potrzebni do ratowania życia i mienia ludzkiego w innym miejscu. Może się zdarzyć, że przez lekkomyślność ludzi nie dojadą z pomocą na czas tam, gdzie będą naprawdę niezbędni

Kodeksu wykroczeń Ustawa z dnia 20 maja 1971r.
(Dz. U. z 2010 r. Nr 46, poz. 275 z późn. zm.)
Art. 82
§ 3. Kto na terenie lasu, na terenach śródleśnych, na obszarze łąk, torfowisk i wrzosowisk, jak również w odległości do 100 m od nich roznieca ogień poza miejscami wyznaczonymi do tego celu albo pali tytoń, z wyjątkiem miejsc na drogach utwardzonych i miejsc wyznaczonych do pobytu ludzi, podlega karze aresztu, grzywny albo karze nagany.
§ 4. Kto wypala trawy, słomę lub pozostałości roślinne na polach w odległości mniejszej niż 100 m od zabudowań, lasów, zboża na pniu i miejsc ustawienia stert lub stogów bądź w sposób powodujący zakłócenia w ruchu drogowym, a także bez zapewnienia stałego nadzoru miejsca wypalania, podlega karze aresztu, grzywny albo karze nagany.
Art. 24
§ 1. Grzywnę wymierza się w wysokości od 20 do 5.000 złotych, chyba, że ustawa stanowi inaczej.
§ 3. Wymierzając grzywnę, bierze się pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste i rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe.

Kodeks karny ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r.
(Dz. U. z 1997r. Nr 88 poz. 553 z późn. zm.)
Art. 163.
§ 1 Kto sprowadza zdarzenie, które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, mające postać pożaru, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10".
§ 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 3. Jeżeli następstwem pożaru jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.
Art. 164
§ 1. Kto sprowadza bezpośrednie niebezpieczeństwo pożaru, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
§ 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

Założenia polityki rolnej Unii Europejskiej regulują między innymi zagadnienia ochrony środowiska w rolnictwie. Jednym z narzędzi umożliwiających dokonywanie pozytywnych przemian w tym sektorze jest system dopłat bezpośrednich. Ta forma wsparcia unijnego, zobowiązuje użytkownika gruntów do ich utrzymania zgodnie z normami tzn. w dobrej kulturze rolnej - art. 7 ust. 1 pkt 2a Ustawa z dnia 26 stycznia 2007 r. o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego (Dz. U. z 2008 r. Nr 170, poz. 1051 z późn. zm.).
Opierając się o te przepisy Agencją Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa za wypalanie traw nakłada dotkliwe kary finansowe w postaci zmniejszenia od 5 do 25%, a w skrajnych przypadkach nawet odebrania, należnej wysokości wszystkich rodzajów dopłat bezpośrednich za dany rok.

Stan prawny grudzień 2014 rok