Na terenie Rzeczpospolitej Polskiej istnieje system wykrywania skażeń i alarmowania mieszkańców.
Ostrzeganie, alarmowanie i uprzedzanie o zagrożeniu jest wezwaniem do przyjęcia ustalonego wcześniej sposobu zachowania się ludności w rejonie zagrożenia.
Najszybszym i najprostszym sposobem dotarcia do wszystkich mieszkańców jest głośny dźwięk syreny alarmowej. Inne sposoby to megafony, tuby i rozgłośnie radiowe i telewizyjne.
Szczegółowy zapis prawny w sprawie systemów wykrywania skażeń i alarmowania społeczeństwa, oraz właściwości organów w tych sprawach określa Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 października 2006 r. (na podstawie art. 6 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej
(Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416, z późn. zm.)
Ostatnia aktualizacja - Dz. U. z 2006r. nr 191 poz. 1415
W większości polskich miast zainstalowane są syreny alarmowe podłączone do centralnego systemu alarmowania. Oznacza to, że dzięki urządzeniom radiowym z jednego centralnego miejsca kierowania (np. centrum zarządzania kryzysowego, zespół sztabu kryzysowego) można wysłać sygnał radiowy na określonej częstotliwości dla wielu syren i ogłosić alarm w całym województwie, lub np. w oddalonym małym miasteczku zwanym Kruszwicą.
Punkty uruchamiające syreny to:Oprócz syren systemu centralnego, w miastach i wsiach znajdują się syreny sytemu lokalnego alarmowania. Utrzymywane i uruchamiane są one na podstawie zaleceń szefów Obrony Cywilnej.
Oddzielną grupę syren lokalnych stanowią syreny strażackie. Rozmieszczone najczęściej w pobliżu remizy strażackiej. Głównym ich zadaniem jest powiadomienie członków Ochotniczej Straży Pożarnej o ogłoszonym alarmie i zainspirowanie ich do konkretnego działania.
Syreny strażackie są również wykorzystywane na potrzeby centralnego sytemu alarmowania.
Mniejszą ilość osób (np. pracownicy zakładu, wydziału) alarmuje się stosowanymi buczkami, dzwonkami, sygnalizatorami świetlnymi, a nawet megafonami. Zakres tych urządzeń jest dowolny i zależny od warunków pracy danej społeczności.
Pamiętajmy, że podstawowym i najprostszym sposobem ostrzegania jest głos ludzki - krzyk.
Alarm może być ogłoszony za pomocą środków technicznych lub poprzez pracowników szkoły, powiadamiających z polecenia dyrektora wszystkie klasy i nauczycieli. Wszystkimi czynnościami związanymi z alarmem kieruje dyrektor szkoły lub upoważniona przez niego osoba.
Informacje o zagrożeniach, jakie mogą wystąpić w rejonie szkoły lub w samej szkole, uczniowie otrzymują na pierwszych lekcjach wychowawczych w danym roku szkolnym. Następnie zostają zapoznani z planem ewakuacji szkoły, ustalonymi sygnałami alarmowymi oraz obowiązującym sposobem zachowania na wypadek zagrożeń. Uczniom powinny być przekazane sposoby opuszczania pomieszczeń lekcyjnych, poruszania się korytarzami oraz pokazane wyjścia ewakuacyjne na zewnątrz szkoły. Jeśli w planie ewakuacji szkoły przewidziano wykorzystanie schronu, należy zapoznać uczniów ze sposobem dojścia do tego obiektu. W klasach starszych powinny być wyznaczone grupy pierwszej pomocy (minimum po 2 osoby w klasie).
Po usłyszeniu sygnału alarmu w klasie podczas lekcji należy bezwzględnie podporządkować się poleceniom nauczyciela lub osoby prowadzącej zajęcia. Jeśli uczniowie przebywają w klasie sami, do momentu przybycia kogoś z personelu szkoły czynnościami kieruje przewodniczący (starosta, szef) klasy, a gdy jest nieobecny, obowiązki przejmuje, obecny uczeń majacy ogólne poszanowanie i predyspozycje do kierownia grupą . Osoby te są zobowiązane do kierowania dalszymi działaniami. Wszyscy muszą zachować spokój, nie wolno swoim postępowaniem wzbudzać paniki.
Kolejność działań jest następująca:Jesteś 404 gościem na Naszej stronie.